17 yaşında başladığım bu bloğuma 26 yaşımdan merhaba diyerek başlamak istiyorum :) Yaşamayı her şeyden çok sevdim ve yaşamak için de çok savaştım. Savaşırken de sevdim bu hayatı.. Allah bilir ya bir gün olsun ölmek istemedim hep yaşamak istedim. Belki de bu yüzden çok zorlu sınavlara tabii tutuldum çok dikenli yollardan geçtim ama dizlerim kanaya kanaya geçtiğim o dikenli yolların sonunda çiçeklerin beni karşılayacağını da umut ettim hep. Çaresizliğin içinden çıkan çarelere, imkansızlıkların içinden parlayan mucizelere inandım hep..
Belki 17 yaşındaki Özge'ye sen liseyi de bitireceksin üniversiteyi de kazanacaksın deseler inanmazdım. O kadar uzak gelirdi bana. Ama yavaş yavaş da olsa, geç de olsa, onca derdin acının arasında liseyi açıktan bitirdim ve üniversiteyi kazandım. Karşınızda bir adet öğretmen adayı Özge var :) Ayrıca 2. Üniversiteyi de okuyorum. İşte hiç pes etmeyişlerimin, sabredişlerimin mükafatı bunlar..
Okulumu bitirip mesleğime başladığımda kendimi anlatacağım öğrencilerime ve diyeceğimki; asla pes etmeyin, umudunuzu asla kaybetmeyin ve sabredin.. Zamanı geldiğinde kurumuş otların arasından çiçek açtığını göreceksiniz..
Ehh benden bu kadar.. Belki 3 yıl sonra yeniden yazarım, öğretmen Özge olarak 😍
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder